Daffen op z’n Drents
Wat blijken we te gaan doen? Een puzzeltocht in
Drente, in een… Daf!
Ha, want op mijn lijstje Wensen Eventueel staat al een poosje ‘rijden in
een Daf’.
En ha, er worden ook chauffeurs gezocht: top, kat in
t bakkie, ik geef me meteen op.
De bewuste middag rijden we in een comfortabele Dalstra-touringcar (In de bus vertelt een collega dat de generatiekloof
keihard aankwam toen een buurjongen op de
vraag wat ze ging doen reageerde met: “Daf…? Wat is dat dan?”)
naar Laaghalen.
Op het veld meteen naast ‘Het Drents kwartiertje’ staan ze, in ongeveer
alle kleuren van een toverbal, inclusief de sprilgele, op ons te wachten.
Eerst een niet onbelangrijke instructie om
krrrr-kkgrrr, de pook naar voren om vooruit te rijden, naar achter voor
achteruit; hoe eenvoudig kan het leven zijn…
Ik wurm ons zonder blikschade tussen eentje die vlak
voor me en behoorlijk dicht achter me staat. Iemand stelt voor om een andere te
kiezen, gaat dit wel lukken? Dat is mijn eer te na en na enig geheen-en-weer rijden
we weg.
Na 10 minuten ben ik mijn linkerbeen vergeten en kachelen
we genoeglijk over Drentse dreven. Ik vergeet op de teller te kijken hoeveel
kilometer we rijden in deze twee uurtjes; de aandacht moet bij de weg en mijn medeweggebruikers
blijven.
In de loop van de middag halen we , tja, er is ook
ander verkeer, topsnelheid 74 en dat is best aardig voor een Daf.
We arriveren niet als eersten, we hebben ook de code
niet juist. Maar wat geeft het, we, vier collega’s die elkaar niet of
nauwelijks kenden, hebben samen een onvergetelijke middag beleefd.
Het welkom van Jitty en Hein van Coco Maria in Veenhuizen is hartverwarmend, de
amuses van Jitty (zie foto) superlekker en de mobiele barbecue van Te Plek een van de
betere.
Deze teambuilding trouwens ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten