Ik ga een jaar of wat achtereen met een vriendin naar Diever. Voor de leuk pak ik in die tijd telkens het betreffende stuk van Shakespeare dat speelt, open het boek op een willekeurige bladzijde, wijs blind ergens in de tekst en vertaal vervolgens een paar regels waar mijn vinger stopt.
Soms gaat dat zo lekker dat ik verder in het verzameld werk blader en zo ook bij Macbeth kom.
When shall we three meet again
In thunder, lighting, or in rain?
(Second witch)
When the hurlyburly’s done
(Second witch)
When the hurlyburly’s done
When the battle’s lost and won
Zien wij elkaar ooit weer bij nacht of dag
Tijdens vet vuurwerk tussen neer- en donderslag
Pas later, als alle gedoe ja is gedaan
Pas later, na overwinning en alleen nog zegetocht te gaan ©jr
Het eerste couplet van ‘This be the verse’ is aantrekkelijk genoeg om de tanden in te zetten; ook gewoon voor de leuk. En omdat vertalen één op één niets aan is.
Philip Larkin, This Be The Verse (1971)
They fuck you up, your mum and dad.
They may not mean to, but they do.
They may not mean to, but they do.
They fill you with the faults they had
And add some extra, just for you.
Je kreeg het helemaal voor nop
Je kreeg het helemaal voor nop
en ook nog van je eigen pa en moe
Die malle trekjes die je hebt, pop
daar voegden ze, speciaal voor jou, een dikke bonus op toe. ©jr
Duits is een ander verhaal, dat is werk. Dus tegen
vergoeding. Uitzonderingen als Kästner daargelaten (januari 2017: ‘Kästner en
wereldkoks vertaald’).