Giorgos Ioannidis:
‘Ik ben kok, ik werk alleen met de beste ingrediënten.’
‘Ik ben kok, ik werk alleen met de beste ingrediënten.’
Oprecht hartelijk je gasten ontvangen is één ding, dit doen in
een keurig gestreken wit overhemd met jasje en of dasje gaat een streepje hoger.
Juist inschatten voor welke gast(en) je de stoel aanschuift, een andere. Wachten
met neerzetten van gerechten tot alle tafelgenoten terug zijn van sanitaire- of
nicotinepauze, nog een.
Het gaat eveneens om wàt er op tafel komt. Gerechten met
toewijding, noem het liefde, samengesteld, waarbij bovendien verse ingrediënten
zijn gebruikt; schilderijtjes op je bord leiden af.
Klassieke gastronomie
Bovenstaande voorbeelden zijn tekenend voor klassieke gastronomie. Dit heeft niets te maken met sterrenrestaurants, knipmesgedrag of de gedachte dat je bij een daghapgelegenheid niet uitstekend kunt eten.
Het gaat eveneens om wàt er op tafel komt. Gerechten met
toewijding, noem het liefde, samengesteld, waarbij bovendien verse ingrediënten
zijn gebruikt; schilderijtjes op je bord leiden af.
Delfi
Zo’n restaurant, aan het Noorderplantsoen in Groningen, is Delfi. Een klassiek voorbeeld van hoe het eigenlijk ook alweer ging en hier, gelukkig nog steeds gaat.
We blijven praten over Piperosoepa, de romige paprikasoep,
over Panzaria, giga-smakelijke bietensalade,
Loukaniko, salade met Griekse worst, de Gamba salade, de Gegrilde Spareribs die smaken als geen andere spareribs ooit smaakten, de Kalamaria; inktvisringen die allesbehalve rubber zijn! Oh, en de Patates fournou, ook wel ‘patatas lemoni’, aardappelen met citroen, wat een misschien onverwachte maar goddelijke combinatie is, de Atherina, kleine gebakken visjes waar je me midden in de nacht voor wakker mag maken.
Neem dan vooral Baklava mee die, niet mierzoet, hier gewoon onwaardeerbaar lekker is.
Loukaniko, salade met Griekse worst, de Gamba salade, de Gegrilde Spareribs die smaken als geen andere spareribs ooit smaakten, de Kalamaria; inktvisringen die allesbehalve rubber zijn! Oh, en de Patates fournou, ook wel ‘patatas lemoni’, aardappelen met citroen, wat een misschien onverwachte maar goddelijke combinatie is, de Atherina, kleine gebakken visjes waar je me midden in de nacht voor wakker mag maken.
Neem dan vooral Baklava mee die, niet mierzoet, hier gewoon onwaardeerbaar lekker is.
Kok Ioannidis is overtuigd van het onderscheid dat zijn superverse ingrediënten
maken; hij stuurt soms een leverancier terug omdat het vlees of de groente niet
zo mooi is als hij zijn gasten wil voorzetten. ‘Ik ben kok, ik werk alleen
met de beste ingrediënten.’
Tweede generatie uitbater Koynatidis glimlacht breed. Hij is meer dan tevreden met deze kok. Wij ook.
Tweede generatie uitbater Koynatidis glimlacht breed. Hij is meer dan tevreden met deze kok. Wij ook.