Voor veel lezers (kijkers) is het voorwerp op de foto een (roar) fetuut, een vreemd ding.
Het is, ik noem een aantal oplossingen, geen bakijzer om koekjes ofzo boven het vuur te bakken. Geen perenpoffer, kippenboutjesmaker of laarzenspanner en geen glasblazersgereedschap.
Ook worden de opties schounmoakersraive of specifieker: ouderwets ding om schoenen te zolen en pers voor een lihanboutje genoemd, pijpenstandaard, iets gynaecologisch of prostaterig.
Zeer origineel is tuigje voor een ezel of kameel om water of wat ook mee te dragen, net als krultang en eierballenstamper.
Bij de reacties ook de vraag ‘Wanneer de uitslag komt’ en een kort en duidelijk: ‘Vertel...’
Nou, het is zo: Erik Doornbos, derde generatie bakkers ‘van banket naar patat’ laat Henk Scholte en mij dit, wanneer we, via de dagversgedraaide eierballen, in gesprek komen over de producten die de familie er sinds 1939 maakt, enthousiast zien. Gereedschap dat zijn vader jarenlang gebruikte om… lihanboutjes te fabriceren.
Je komt ze weinig meer tegen maar jaren 70 verkopen veel snackbars en cafetaria’s deze snack.
Wie hiermee begon? Ik weet het niet.
Vorsing door zelfde mede-eierbal-waardering-aanvrager Henk levert een advertentie op.
En, voor de statistiek: twee reageerders geven het goede antwoord.
Kennis of gokje? In elk geval hulde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten