Zwarte Woud-hout

Amsterdam die grote stad is gebouwd op palen, als die stad eens omviel, wie zou dat dan betalen? 

Een paar dagen Zwarte Woud is jaren terug in de tijd. Hier is frisse lucht, hier zie je bloemen, planten, paddenstoelen, insecten en vogels waarvan je niet wist dat ze bestonden. Of die je niet eerder zag om simpele reden dat ze in Nederland niet (meer) bestaan, of op de rode lijst van uitgestorven c.q. zeer ernstig bedreigd staan. We zien havikskruid; een tuiltje!, een gele koraalzwam een gigantische lederschallebijter en

veel, veel meer.

Een paar dagen verblijf in Enz Residenz in Enzklösterle maakt meteen duidelijk hoe ontspannen vakantie ooit was en nog steeds kan zijn. Meteen naast het hotel een klaterend beekje waar forellen statig resideren, een Biergarten waar superverse salades naast klassieke Schwarzwalder schotels bij aanblik ongeveer doen kwijlen. Zo mogelijk smaakt alles wat de keuken van chef-kok Barbra Agsteribbe verlaat, nog beter. Op het ruime terras waar mede-eigenaar André Brummel (inderdaad, met Barbra voorheen Land van Kokanje in Groningen) 

zijn gasten ieder met een passende groet of kort gesprek zich meteen thuis laat voelen, hangt een gemoedelijke sfeer. Oudere en jonge(re) stellen, solo’s, gezinnen, motorreizigers en veel terugkerende gasten brengen er met genoegen een tijdje door. Ongehaast, vriendelijk, ontspannen. 

Enzklösterle, ooit een 12^e eeuwse cisterciënzerkloostervestiging, niet ver van Baden-Baden, en de directe omgeving heeft meer te bieden. Ski-gelegenheid, toertocht of wandeltrajecten, een, één enkel voorbeeld, bescheiden museum van houtsnijder Theo Gütermann. Zijn handgesneden kerststal is met beelden van zo’n 2 meter de grootste ter wereld. De personages zien er écht levensecht uit, inclusief opmerkelijk goed vormgegeven handen en voeten; iets wat veel ambachtslieden en kunstenaars grote moeite kost.

En die palen van Amsterdam? Afkomstig uit de omgeving van Enzklösterle. Die houden onze nationale hoofdstad dus nog steeds overeind.