Ongeveer de onmisbaarste mensen van Stad

Op 26 juni 2017 verschijnt mijn 150e column Mengelmous in het Dagblad van het Noorden: ‘Boun- en Bozzelbrigade’.

Voor film- en cameraprof Tjerk Bekius reden dit filmisch vast te leggen.

Het lijkt tijdens de opnames eerder herfst dan eind juni. Reden waarom we voor de voice-over beschutting zoeken op het terras van Italiaans restaurant Capricio. In het verlengde van de Vismarkt, aan A-Kerkhof 6. Ondanks dat we totaal onaangekondigd arriveren, is het voor de uitbaters geen enkel probleem als we bijna een uur lang ongeveer de helft van het bescheiden terras innemen. We worden met alle egards behandeld.

Ook daar vertraging; bij de supermarkt aan de overkant moet het nodige gelost. Gelukkig is de vrachtwagenchauffeur zo vriendelijk ons te vertellen wanneer hij binnen koffiepauze neemt, zodat wij de opnames kunnen afronden. Als we, redelijk verkleumd, binnen in het restaurant een werkelijk verrukkelijk gevulde vissoep bestellen, vraagt de ober belangstellend of alles gelukt is en we tevreden zijn met de resultaten. We denken van wel maar eerst moet Tjerk nu verder aan de slag: knippen en plakken met de meters filmmateriaal. Hij filmde eerder, in 1978, op de Vismarkt en wil de beelden samen met die van vandaag gebruiken.

Het eindresultaat is vier weken later klaar en staat nu op YouTube. Kijk en oordeel zelf.








Dankjewel Tjerk,
dankjewel Stadsbeheer, dankjewel Stadstoezicht / Marktkantoor en zeker dankjewel mensen van Capricio!

Tjerk Bekius filmt op Vismarkt

Reint Lewe en zijn poepjurk

Voor de tentoonstelling Rijk in Groningen in het Groninger Museum schreef ik over

De broers Evert en Reint Lewe
Het Groninger Museum maakte er een prachtig animatiefilmpje bij!

'Soms is het leuk je te verkleden. Met de jurk van je moeder en hoge hakken en lippenstift. Of als zeerover, met een lapje voor je oog. Als clown met grote schoenen en een rode clownsneus. En dan stuur je meteen zelf snel een selfie rond.

Als verkleden moet is het veel minder leuk. Hoeveel uren hebben Evert en Reint Lewe wel geposeerd? Het moest natuurlijk van hun ouders. Die zijn stikrijk en willen dat graag laten zien. Kijk maar naar de streng bloedkoralen die Reint vasthoudt en al het gigadure kant van zijn jurk.
Kleine jongetjes dragen in de17e eeuw allemaal jurken. Rompertjes of weggooiluiers zijn er niet. Evert is 6 en Reint pas 1 jaar. Ze lijken ouder, want schilders moeten schilderen zoals hun opdrachtgever het wil.

Op de achtergrond staat de borg Ewsum, in Middelstum; daar wonen ze. Zo zie je goed dat ze voorname mensen zijn die op een borg wonen. Dat klopt niet met het echt. Want ze poseren natuurlijk wel thuis.

Wie weet worden ze geschilderd omdat Evert voor het eerst als een volwassen edelman gekleed is? Misschien liep hij gisteren nog in een jurk?

Alles van hem is superduur: gouddraad in zijn sjerp, op tafel zijn deftige hoed met veren en sjieke handschoenen. Het meest eenvoudige aan zijn kleding is het dunne rode lintje bovenaan zijn kous, een soort sokophouder. Het superpronkerige rood op zijn buik is eigenlijk hetzelfde lint. Dat moet zijn broek en wambuis vastgestrikt houden.

Misschien is Jan Jansz de Stomme, de schilder, wel het ‘rijkst’ van allemaal: hij kan aantrekken wat hij wil. Of… zou de borgheer of borgdame dat stiekem zelf ook wel willen? Lekkere gewone, gemakkelijke kleer… ' ©JR



De tentoonstelling Rijk in Groningen - Borgen en Stadspaleizen 1600-1800 is t/m 12 november 2017 in het Groninger Museum te zien.

Kinderen gratis entree! (Dankjewel Reint en Evert!)

* Met dank aan Groninger Museum voor de foto van Evert en Reint Lewe