zondag 14 juli 2019

Delfi, 21e eeuwse klassieke Griek


Giorgos Ioannidis
‘Ik ben kok, ik werk alleen met de beste ingrediënten.’

Oprecht hartelijk je gasten ontvangen is één ding, dit doen in een keurig gestreken wit overhemd met jasje en of dasje gaat een streepje hoger. Juist inschatten voor welke gast(en) je de stoel aanschuift, een andere. Wachten met neerzetten van gerechten tot alle tafelgenoten terug zijn van sanitaire- of nicotinepauze, nog een. 

Klassieke gastronomie   

 

Bovenstaande voorbeelden zijn tekenend voor klassieke gastronomie. Dit heeft niets te maken met sterrenrestaurants, knipmesgedrag  of de gedachte dat je bij een daghapgelegenheid niet uitstekend kunt eten.   

Het gaat eveneens om wàt er op tafel komt. Gerechten met toewijding, noem het liefde, samengesteld, waarbij bovendien verse ingrediënten zijn gebruikt; schilderijtjes op je bord leiden af.
 

Delfi

Zo’n restaurant, aan het Noorderplantsoen in Groningen, is Delfi. Een klassiek voorbeeld van hoe het eigenlijk ook alweer ging en hier, gelukkig nog steeds gaat.

 

We blijven praten over Piperosoepa, de romige paprikasoep, over Panzaria, giga-smakelijke bietensalade,
 Loukaniko, salade met Griekse worst, de Gamba salade, de Gegrilde Spareribs die smaken als geen andere spareribs ooit smaakten, de Kalamaria; inktvisringen die allesbehalve rubber zijn! Oh, en de Patates fournou, ook wel ‘patatas lemoni’, aardappelen met citroen, wat een misschien onverwachte maar goddelijke combinatie is, de Atherina, kleine gebakken visjes waar je me midden in de nacht voor wakker mag maken. 

Neem dan vooral Baklava mee die, niet mierzoet, hier gewoon onwaardeerbaar lekker is.

Kok Ioannidis is overtuigd van het onderscheid dat zijn superverse ingrediënten maken; hij stuurt soms een leverancier terug omdat het vlees of de groente niet zo mooi is als hij zijn gasten wil voorzetten. ‘Ik ben kok, ik werk alleen met de beste ingrediënten.’ 

Tweede generatie uitbater Koynatidis glimlacht breed. Hij is meer dan tevreden met deze kok. Wij ook.



zondag 7 juli 2019

On-bereik

Vier keer in de week sportschool? Verjaardag van je schoonmoeder? 
Gewoon één keer niet. Even een paar uur onbereikbaar, even niet verantwoordelijk voor de rest van de wereld.   



Drie loonschalen
Een voormalige collega hing in zijn kantoor een blanco A3 met alleen de tekst: Moet Ik Dit Nu Echt Alleen Doen? Die zin zeven keer herhaald, met telkens een ander woord vetgedrukt. Hij is overgestapt naar een ander bedrijf en ging daar drie loonschalen omhoog.

We moeten misschien meer ont-moeten: niet nieuwe mensen leren kennen of netwerken; juist ont-MOETEN. Dit en dat, zus en zo, op die en die tijd NIET MOETEN.
Zoiets als ont-spannen. Je minder gedwongen voelen aan bepaalde verplichtingen te voldoen.
 
Feestvarkentje!
Een poosje terug was ik op een verjaardag van een vriend. Hij woont aan een doodlopende bosweg, eerste buren 300 meter verderop.
Mijn telefoon staat dan uit; een vorm van respect die ik ook op mijn eigen feestje verwacht. Als ik het feestvarkentje ben, kom je, al is het maar een half uur, voor mij; toch?
Zijn gasten dachten er blijkbaar net zo over. Opmerkelijk genoeg was iedereen ontspannen en waren gesprekken geen oppervlakkig gewauwel dat door een ring, piep, bliep werd onderbroken. Het was een erg leuke avond.

24/7 bereikbaar zijn is zóóó oubo. 
Naar restaurant of café en toch de smartphone mee? Die allemaal op een bult, goed idee. De eerste die eigen apparaat uit de stapel wurmt, betaalt het volgende rondje. Of vervult een van tevoren afgesproken opdracht. Zoals die leuke barkeeper vragen voor een date. Of een bepaald bedrag in de pot doen voor een goed doel. (Een volgend rondje?)

Verblijven in een ruimte zonder enkel digitaal apparaat blijkt gezond. Doen wat je deed in de slaapkamer voor de rest van de wereld binnenkwam. Je slaapt goed, je vrijt ontspannen en je bent de volgende morgen uitgeslapen. Fijn voor je gezondheid en gezond voor je relatie.
Lukt natuurlijk niet meteen van de ene op de andere dag. Nou, oefen eens in je vakantie. Die was toch ook bedoeld om uit te rusten en energie bij te tanken? 

Mooie zomer, al of niet (zelf) aan de oplader.