maandag 20 augustus 2018

HEKSEN EN KINDEREN

Tijdens een opruimuurtje vind ik een kleine vertaling die ik ergens in de vorige eeuw maak.

Ik ga een jaar of wat achtereen met een vriendin naar Diever. Voor de leuk pak ik in die tijd telkens het betreffende stuk van Shakespeare dat speelt, open het boek op een willekeurige bladzijde, wijs blind ergens in de tekst en vertaal vervolgens een paar regels waar mijn vinger stopt.

Soms gaat dat zo lekker dat ik verder in het verzameld werk blader en zo ook bij Macbeth kom.


Macbeth, act one, scene one

(First witch)
When shall we three meet again 
In thunder, lighting, or in rain?

(Second witch)
When the hurlyburly’s done 
When the battle’s lost and won


Zien wij elkaar ooit weer bij nacht of dag 
Tijdens vet vuurwerk tussen neer- en donderslag 
Pas later, als alle gedoe ja is gedaan 
Pas later, na overwinning en alleen nog zegetocht te gaan ©jr  


Hoe ik, waarschijnlijk wel deze eeuw, in kennis kom met het werk van Philip Larkin (1922 - 1985) weet ik niet meer.
Het eerste couplet van ‘This be the verse’ is aantrekkelijk genoeg om de tanden in te zetten; ook gewoon voor de leuk. En omdat vertalen één op één niets aan is.

Philip Larkin, This Be The Verse (1971)
They fuck you up, your mum and dad.
They may not mean to, but they do. 
They fill you with the faults they had 
And add some extra, just for you.

Je kreeg het helemaal voor nop 
en ook nog van je eigen pa en moe 
Die malle trekjes die je hebt, pop 
daar voegden ze, speciaal voor jou, een dikke bonus op toe. ©jr


Duits is een ander verhaal, dat is werk. Dus tegen vergoeding. Uitzonderingen als Kästner daargelaten (januari 2017: ‘Kästner en wereldkoks vertaald’).


zaterdag 11 augustus 2018

Currywurstmuseum


... geopend tot december 2018!


Zeg je Duitsland, hoor je soms wel: ‘Bier en braadworsten’.

Die reactie is, als dergelijke reacties, veelal nauwelijks gestoeld op verdere kennis van ontelbaar nog bestaande, zelfstandige bierbrouwerijen en minstens zo veel varianten van geroosterde, gegrilde, gefrituurde of gebakken Bratwursten.

Friedenswurst 
De ene worst van varkensvlees, de ander van een combinatie van varkens- en rundvlees of van kalfsvlees. De vegetarische variant ‘Friedenswurst’ schijnt voormalig Bondskanselier Adenauer op zijn conto te mogen zetten. Ik heb ze nooit in het echt gezien; maar dat ben ik maar.

Allemaal van zeer fijne of juist grovere samenstelling. Een zeer bescheiden greep: de Coburger (gegrild op dennenappels), Frankfurter, Thüringer, Thüringer Rotwürst, (Münchener) Weisswurst en… de Currywurst. Een Bratwurst van de grill of grillplaat (vaak), geserveerd met currysaus en er overheen een flinke strooi currypoeder plus vorkje.
Kenners kiezen ‘mit’ oder ‘ohne’ velletje.

De Currywurst wordt in schijfjes gesneden aangereikt -in het oosterse deel van Berlijn werd, voorheen, voorkeur gegeven aan een hele worst, dus niet voorgesneden.
 
In Berlijn bezoek dit jaar eindelijk het leuke, interessante Currywurstmuseum.
Ik ben net op tijd.
Het is helaas, helaas tot 21 december 2018 geopend. Driedubbel jammer, het is er zo leuk (en lekker).
Gelukkig is er in bijna elke straat wel een Currywurst-Imbissbar. 
En we hebben we de film ‘Die Entdeckung der Currywurst’ (2008) nog. Dat wel.