dinsdag 20 december 2016

Groningers en mondiale tijdgeest (vluchten kan niet meer)

Iedereen komt ergens vandaan. Heel veel mensen wonen niet (meer) in de directe omgeving waar hun familie wortelde.
Grunnegs global muziektheoater Hoes en Heerd triggert en stoot af: hoe extreem correct kan iemand zijn? En is extreem correct eigenlijk niet gewoon super-star? Het grootste deel van de vijf kwartier wordt het publiek heen-en-weer geslingerd in onzekerheid welke richting het verhaal op zal gaan. Alles verandert met de minuut en zekerheid is ver te zoeken. Tegen het eind van de voorstelling wordt duidelijk: er is geen repeatknop, geen zijweg of parallelpad. En niet beslissen kan zeker een keuze zijn.

Na elke voorstelling (o.m. Peerd en Woagen, De leste man van Torum, Groot Hunzeland, Timbertown Follies) stijgt mijn waardering meer: Theo de Groot regisseert eigen script onvergelijkbaar meesterlijk.

Marlene Bakker, Groningstalige zangeres en actrice en Roger Goudsmit, nationaal multicultureel theaterman, worden muzikaal aangevuld door Conny Essbach, JeniferYánezVillahermosa, Jaber Fayad, Junior Martir en Henry Sopacua met wereldmuziek van grote klasse, gecomponeerd door Remko Wind. Noord-Nederlandse top-kei in lichtontwerp en muziek Joshua Lagerwerff (o.m. NNT) moet zeker vermeld.

‘Regiotheater dat de mondiale tijdgeest weerspiegelt’ is de missie van docent Groninger Taal en Letterkunde De Groot en mede-oprichter van stichting PEERD (2008) creatief producent Ron Glasbeek. Wat betekent het in de moderne mondiale wereld Groninger te zijn. Hoes en Heerd staat, hoor ik, in maart 2017 in klooster Ter Apel. ‘Veur dizze veurstelling the place to be’, zegt iemand. De mondiale migrantenproblematiek uitgewerkt in deze voorstelling kan het aan, De Groot cs is het waard.

En dan? Erevan, Putten, Aleppo, Bautzen, Siauliai, Srebenica, Parijs, Berlijn, Westerbork, New York. Hoezo, niet?

1 opmerking:

  1. “Hoes en Heerd” van Stichten Peerd is veur mie theoater op zien puurst, dat bie zetten deur n uutbundege lach over t belachelke in d’eerste ploats as n spaigel dij ons veurholden wordt, bevrijdend waarkt en joe intied over t vluchtelingenprobleem tot noadenken zet. Hier binnen bezunder kundege lu van t vak aan t waark west. De muzikoale ondersteunen mag der din ook wel wezen. De op wereldmeziek oriënteerde melodieën spreken joe vot aan en goan bie zetten slim daip onder d’hoed. Körtom ik denk der overnoa en ik zing, en ook bie zo’n poletiek gevouleg beloaden themoa as dizze bliekt der toch nog lucht te wezen om in te oamen.

    BeantwoordenVerwijderen